Van liefde naar passie

Mijn naam is Florette, mijn verhaal begint in 2019 met een zware depressie.

​

(Eigenlijk begint het nog veel vroeger om verscheidene gebeurtenissen die me deden geloven dat ik mijzelf non-stop moest bewijzen, maar dan gaan we iets te ver.)

​

Ik voelde me leeg, opgebrand en dacht dat ik beter kon sterven om alles te laten ophouden. Ik geraakte niet meer uit bed en soms kon ik me er zelfs niet toe zetten om te gaan plassen. Mijn leven stortte in en ik snapte niet waarom ik hier was. Wat was mijn nut in het leven? Om mijn eenzaamheid wat dragelijker te maken, wilde ik een hond. Een beste vriend, iemand die me uit mijn put zou trekken en waarmee ik alles samen kon doen. Plezier kon maken. Heel het proces, de zoektocht naar een hond gaf mijn zelfwaarde nog een diepere deuk want blijkbaar was ik op veel plaatsen niet goed genoeg om een hond in huis te nemen. Naïef keerde ik naar een thuisnestje dat verdoken broodfok bleek te zijn en nam ik Ragna mee naar huis. Veel te jong, ziek en zonder enig idee van haar achtergrond.

​

Mijn droom kwam niet uit, Ragna was handenvol werk, sliep niet, viel ons aan en was bang van alles. Onze relatie ging van kwaad naar erger, ik zakte dieper en dieper. Op een gegeven moment twijfelde we of we haar zelfs konden houden, nadat ik hysterisch op de vloer zat te huilen in het midden van de nacht met een pup die niet wilde stoppen met bijten.

​

Toen zochten we hulp, iemand die ons liet zien wat Ragna wilde zeggen, wat ze nodig had. Ze maakte ons duidelijk dat we Ragna probeerden te veranderen, maar dat we haar eigenlijk moesten aanvaarden zoals ze was. De eerste puzzelstukjes begonnen te vallen en in onze relatie veranderde heel wat. Ik was gebeten door het hondenvirus, begon te studeren en kon niet meer stoppen. Eventjes verloor ik zo de weg, want dit maakte dat ik opnieuw opgeslokt werd door de wereld van gedragsverandering en vergat dat gedrag niet veranderd moest worden, maar aanvaard. 

​

Door met Ragna bezig te zijn, zag ik wat plots alles dat niet klopte aan onze wereld en op hoeveel gebieden onze maatschappij eigenlijk achterstevoren in elkaar zit. Altijd gefocust op prestatie, druk en verwachtingen terwijl dit net zorgde dat mensen zoals ik en honden zoals Ragna bezweken. In heel dit proces werd ik liever voor mijzelf en voor haar. Maar de echte doorbraken kwamen toen ik begon te werken als hondengedragstherapeut en spiritualiteit terug op mijn pad kwam.

​

Tijdens mijn begeleidingstrajecten lag de focus bij mijn klanten altijd op het gedrag van de hond veranderen en vaak werd mijn visie hier in niet juist begrepen. Uiteindelijk ging ik mee in het verhaal van de mensen, omdat ik wilde helpen, ook al voelde dit vaak niet correct.

Ondertussen weet ik wat de missing link is, de zoektocht naar jezelf. Want alles in de wereld is verbonden en het is niet mogelijk om diep in verbinding te gaan met andere, als je de verbinding met jezelf niet vindt. En zo is Florette INMIND geboren in haar huidige vorm. Ik breng mens en hond dichter bij hun kern door Human Design, Animal Design en spiegelcoaching. We gaan samen voor de spiegel staan en in de ogen kijken wat er moet gebeuren. We gaan de vragen stellen en beantwoorden. Vragen die je probeert te ontwijken en zo gaan we echt aan de slag met aanvaarden. Zelfs de lelijkste kanten van onszelf mogen omarmt worden en zolang we met eerlijkheid in dit proces staan, gaan we verandering zien.